Reseña: A Nosa Negra - Harriet E. Wilson

 A Nosa Negra





Autora: Harriet E. Wilson

Año: 2020

Editorial: Hugin e Minin

Sinopsis:

A nosa Negra, publicada orixinalmente en 1859, é unha das primeiras novelas da literatura estadounidense escrita por unha afroamericana.

Limítrofe coa crónica autobiográfica, a obra narra a crúa vida de Frado, unha muller negra libre que, malia se criar nun estado non escravista do norte, foi vítima do racismo imperante; entronca, polo tanto, coa coñecida como narrativa da escravitude, xa existente en América do Norte dende o século XVIII.

Se ben hoxe, grazas aos múltiples estudos, revisións e reedicións do texto (sobre todo a partir da década de 1980), é posible cualificalo de referencial, no momento da súa aparición non tivo unha boa acollida, en parte por pensarse que a obra ía destinada en exclusiva ao lectorado negro, e en parte por focalizar a denuncia non tanto no escravismo dos estados suristas coma no uso da indentured servitude (servidume non asalariada de corte colonial) como sustento económico do norte; isto é, o maltrato e abuso da poboación negra por parte da sociedade branca. Esta crítica explícita ao funcionamento económico do norte limitou, no mellor dos casos, a promoción da obra. Século e medio máis tarde, A nosa Negra considérase un texto imprescindible no ámbito das letras afroamericanas.

Opinión:

A nosa negra ha sido mi primera lectura en este Black History Month. La verdad es que le tenía muchas ganas a la que es considerada la primera novel escrita por una afroamericana.

En esta novela conoceremos a Frado una joven birracial de madre blanca y padre afroamericano.
Esta será abandonada por su madre en la casa de unos adinerados del norte, los Bellmont. El señor Bellmont no duda en acoger a la pequeña, sin embargo su mujer y su hija Mary, no lo tienen tan claro, aunque saben que la joven podrá dedicarse por completo a las tareas de la casa.

Mary y la señora Bellmont le harán imposible la vida a la pequeña frado, pasando de la humillación verbal a graves agresiones.

No toda la familia tiene ese trato cruel hacia frado, pero aunque reprenden a sus agresoras eso no será suficiente para mantener a la joven a salvo.

Estamos ante una novela muy corta que sin embargo está llena de acontecimientos y no da ni un solo momento de respiro. Se nos presenta a Frado como una sirvienta del hogar, pero en realidad sigue siendo una esclava como sus hermanas del sur todo y que se trata de vender que para los negros el norte es un lugar mucho más seguro.

La historia de Frado, en realidad es la historia de la propia autora la que fue abandonada por su madre en la granja de Nehemiah Hayward jr. Los tribunales determinaron que la joven debía ser contratada como sirvienta por la familia, ese mismo día empezaría el infierno para Harriet, todo y que se suponía que a cambio de trabajo, debía recibir alojamiento, comida y capacitación en habilidades para la vida, para que luego pudiera abrirse camino en la sociedad. Se dice que la familia Bellmont estaría inspirada en los habitantes de dicha granja. Por lo tanto hablar del sufrimiento de Frado es hablar del sufrimiento de Harriet, el cual está presente en cada página de este libro de una u otra manera, pues es raro el momento en el que no le recuerdan que su desgraciada vida es tal por su color de piel.

Me ha sorprendido mucho de que esta novela no solo es una novela esclavista, sino que también es una novela clásica del siglo XX que nos muestra la sociedad adinerada Estadounidense del Norte. Por lo tanto nos hace un breve , pero intenso retrato de la época.

Frado/Harriet logrará dejar atrás a la familia Bellmont, pero no la desgracia y la penuria.

Es una historia dura, y en ocasiones cuando Frado nos deja ver sus inquietudes, la carga que soporta y expresa lo que supone ser una mujer negra a finales del XIX se nos alojará un nudo en la garganta que no nos dejará hasta el final de la lectura. No solo por la crudeza del dolor, sino por la desesperación absoluta del personaje que le hace pensar en terminar con todo de una vez para dejar de sufrir.

Harriet E.Wilson escribió esta novela para denunciar los abusos a los que fue sometida, pero también para poder mantener a su pequeño.

Los abolicionistas no tan solo no lanzaron ningún comentario a favor del libro sino que le dieron la espalda y por supuesto no promovieron la compra del libro de Harriet, ya que esta cuetionaba y culpaba a una familia blanca y del norte y dejaba ver la dura y el sufrimiento de los negros libres contratados como sirvientes.

Es un libro esencial y me alegro sumamente de que por fin podamos ponerlo en nuestras estanterías junto a los clásicos y honrar a nuestra querida Harriet E. Wilson.

Valoración: ★★★

Frases: 

"A mágoa e o amor son dúas caras da mesma moeda."


"Porque a ela a fixo branca e a min negra. Por que non nos fixo ás dúas brancas?"

Comentarios

Entradas populares de este blog

Reseña: El Peligro De La Historia Única - Chimamanda Ngozi Adichie

Reseña: Ara Que Estem Junts - Roc Casagran

Carta Valerie (V for Vendetta) - Alan Moore